Archive for the Category »pielęgnacja «

Pieluszki wielorazowe znów modne

Wiele osób kojarzy pieluszki wielorazowe z ciężkim losem i niewygodom czasów PRL i starszych. Tymczasem na zochodzie, ale również i u nas coraz modniejsze są pieluszki wielorazowe. Oczywiście nie chodzi o zwykłą terę zawijaną w ceratkę, ale o piękne pieluszki o rozmaitych kolorach i wzorach, o czym zresztą pisałam.

A dlaczego moda wraca??

Pieluszki wielorazowe pozwalają oszczędzić pieniądze i środowisko.

Przewijając dziecko 5-6 razy dziennie zużywamy na jednego maluszka 5000-6000 pieluch jednorazowych. To mnóstwo pieniędzy i 1,5 tony odpadów rozkładających się 500 lat! To jedna z niewielu rzeczy która wyrzucana jest większa niż nowa.

Korzystając z jednorazówek często rodzice czekają aż pieluszka dobrze się napełni, a powinno się ją zmieniać po każdym zmoczeniu.

Mokra jednorazówka ma intensywny niemiły zapach, który trwa i trwa. Czuć go na pupie dziecka, przy przewijaniu, ze śmietnika,a na wysypisku rozkłada się i dalej śmierdzi. Tetra wydziela nieprzyjemny zapach dopiero po paru godzinach.

Pieluszki jednorazowe zawierają do 300 substancji chemicznych, każda z nich może być przyczyną alergii.

Dzieci spędzają w pieluszce około 1000 dni, dlatego takie ważne jest, by czuły się w nich komfortowo. Pieluszki wielorazowe są naprawdę piękne i wygodne.

Dziecko w pieluszce jednorazowej ma zawsze sucho, dlatego trudniej mu nauczyć się kontrolować swoje potrzeby.

 

Polska jeszcze trwa w zachwycie rzeczami tanimi, wygodnymi i nie zawsze zdrowymi.

Mam nadzieje, że świadomość ekologiczna w nas się wreszcie przebudzi i wielorazówki staną się popularniejsze i bardziej dostępne.

 

 

 


Zakochaj się w pieluszkach wielorazowych

Gdy Kinga się urodziła uważałam pieluszki jednorazowe za „oczywistą oczywistość”. Jakże zmieniło się moje podejście do tych spraw od tego czasu. Teraz nie wyobrażam sobie stosować jednorazówki- wydawać na nie mnóstwo pieniędzy i produkować góry śmieci. Czasem są niezbędne, np. w podróży, ale poza tym staramy się używać wielorazówki. Również metoda NHN jest przy nich skuteczniejsza.

Damianka chowam na pieluszkach tetrowych. Wypróbowałam już wiele majteczek napieluszkowych inaczej zwanych otulaczami. Oto krótka opinia o różnych z nich:

Raczkujący Damian w pieluszce AIO

Foliówki

+nie przepuszcząją zawartości, szybko i łatwo je wyprać i wysuszyć,

– są duże, nie przepuszczają powietrza i łatwo się zabarwiają.

Pieluszki Tetro

+ oddychające, kolorowe, łatwe w użyciu,

– przemakają, długo schną.

Majtki napieluszkowe „z zawsze suchą pieluchą”

+ Latwo się je pierze, szybko schną,

– Po zmoczeniu pieluchy zazwyczaj są też mokre, guziczki niewygodne do częstego odpinania, łatwo odpadają.

Pieluszki wielorazowe typu kieszonka – AIO (all in one)

Bezkonkurencyjny lider.  Składają się  otulacza i super chłonnego wkładu, który stosuje na zmianę z terą. Są rewelacyjne, w nich można się zakochać.

– Są w wielu pięknych kolorach, w rozmaite wzory,

– Wykonane z oddychającego materiału,  jednocześnie nieprzemakalnego,

– Wykończone milutkim materiałem, który nie chłonie wilgoci, po zmoczeniu wystarczy zmienić wkład, lub pieluchę.

– Dzięki wielu napą łatwo je przebierać i dostosować rozmiar do dziecka od 3 do 13 kg.

– Są ekologiczne.

Wszystkim naprawdę polecam.

 

Problemy z obcinaniem paznokci już za nami

U większości maluchów przychodzi taki czas, kiedy zaczynają się buntować przeciw obcinaniu paznokci. To zrozumiałe, małe dziecko jak już nauczy się chodzić, dotykać i odkrywać świat, jest w ciągłym ruchu. Rączki coś sprawdzają, podjadają, dotyka, trudno jest więc im usiedzieć w miejscu i poddać się spokojnie takiej dziwnej operacji.

Kinga ma ten okres już za sobą, sprawdziła się metoda „na krokodylka”. Przecież nożyczki to taki mały krokodylek, który jest bardzo głodny i bardzo lubi chrupać paznokietki. Krokodylek robi „mniam, mniam” a dziecko się cieszy.

Przykład również świetnie działa. Gdy Kinga widzi, że ktoś obcina paznokcie woła „mniem, mniam” i wyciąga swoje paluszki, nawet jeśli ma króciutkie.

Po pojawieniu się brata doszła jeszcze mała zazdrość. Skoro  mama obcina paznokcie bratu to ona na to „mama ja tyż”. No i problem z głowy.

A teraz mała anegdota na temat.

Byliśmy u koleżanki, ja w innym pokoju karmie małego i przybiega Kinga:

– Mniam, mniam – pokazując rączkami jakby gryzły.

– Jesteś głodna?

– Nie, mniam, mniam – powtarza słowa i charakterystyczny znak rączkami, który bynajmniej wcześniej nie towarzyszył oznakom głodu.

Nie mogę wpaść na pomysł o co chodzi wiec strzelam:

– Rączki ci się kleją od jedzonka?

– Nie, mniam, mniam.

– No to co chcesz?

– Mniam, mniam. – hasło się nie zmienia.

Po jakimś czasie wychodzę z pokoju i co słyszę:

– Gdzie ja schowałam moje cążki do paznokci? 🙂

Kinga tak chciała pomóc, a ja nie wpadłam na to, że tym razem chodzi o głodnego krokodylka.

Naturalna Higiena Niemowlaka – ale o co chodzi??

Część wpisów na tym blogu chciałabym poświecić Naturalnej Higienie Niemowlaka (NHN), inaczej zwanej wychowaniem bezpieluchowym. Zapoznała mnie z tym rok temu koleżanka, która tak chowała swojego synka i od razu mnie ten temat zafascynował. Na początek dla niewtajemniczonych kilka słów wstępu, o czym właściwie mówię.

Niemowlę nie potrafi się porozumiewać, płaczem daje znak, że coś jest nie tak, rodzice powoli zaczynają rozumieć, lub domyślać się, czy chodzi o głód, zmęczenie, czy zimno. Ale to małe stworzenie daje również znaki, że coś się dzieje w brzuszku i że musi się wypróżnić. Te znaki są rzadko dostrzegane i zazwyczaj pomijane. Czasem poda hasło – „oj zaraz będzie kupka” – i czekamy na kupkę.

NHN polega na odczytywaniu znaków i umożliwienie malcowi załatwienie potrzeby do nocnika lub toalety. Wymaga ona na bacznej obserwacji dziecka, nawiązania z nim relacji, która pozwoli nam zrozumieć dawane przez niego sygnały.  W miarę obserwacji zaczynam dostrzegać systematyczność i pozwala to na przewidzenie potrzeby. Dziecko im młodsze, tym szybciej łapie o co chodzi. Metoda ta pozwala dziecku oswoić się z nocnikiem i szybciej pozbyć się niewygodnej pieluszki.

Zakładając dziecku pieluszkę i ignorując jego słabe znaki przyzwyczajamy małego do załatwiania potrzeb pod siebie, dlatego później ciężko jest zmienić ten nawyk. Niemowlę wysadzana na nocnik uczy się coraz wyraźniej dawać znaki o swoich potrzebach. Oczywiście nie polega to koniecznie na zrezygnowaniu z pieluch, stosuje się je jako zabezpieczenie, a nie jako miejsce wypróżniania.

Przy Kindze zaczęłam stosować tą metodę gdy miała 13 miesięcy – zdecydowanie za późno, ale i tak załapała. Damian pierwszą kupkę do nocnika zrobił mając tydzień i o tym jak nam idzie głównie będę pisać. To naprawdę niesamowite oblicze macierzyństwa, budowanie relacji z dzieckiem od pierwszych dni. Zadziwia mnie, ile taki brzdąc rozumie, ile potrafi powiedzieć. Wszystkich zachęcam do tej przygody – naprawdę warto!